|
Naturalną rzeczą u wszystkich jest sukcesywne zmniejszanie, a nawet wygasanie zdolności fizycznych. Symulator starości pokazuje ograniczenia ludzi starszych, obrazując jak trudne jest codzienne życie i wykonywanie podstawowych czynności. Celem używania symulatora jest doświadczenie ograniczeń w funkcjonowaniu osób starszych. Symulacja powoduje empatię do starszych ludzi, buduje postawę niosącą pomoc oraz szacunek. W czasie noszenia urządzenia ochotnik odczuwa większość możliwych do pokazania ograniczeń sprawności. Imitacja sztywności i skostniałości stawów powoduje trudności z poruszaniem się. Wygłuszenie redukuje możliwość słyszenia, profesjonalne okulary zaburzają widoczność i spostrzeganie. Ruchowość jest zmniejszona poprzez ograniczniki zakresu otwierania stawów oraz specjalne obciążniki na kończyny. Specjalna kamizelka dociążą kręgosłup powodując chwilową wadę postawy. Rękawice pogarszają czucie palców oraz precyzję ruchów, skutecznie uniemożliwiając wykonywanie skomplikowanych czynności. Najważniejsze zadania wykonywane każdego dnia będą ogromnym wyzwaniem, kiedy ochotnik ubierze symulator starości. Nalanie szklanki wody, zamknięcie drzwi, założenie butów, pisanie, czytanie, używanie telefonu będzie ogromną barierą. Wykonywanie zadań jest oczywiście możliwe, jednak potrzebne będzie przyzwyczajenie się do ograniczeń percepcji. Symulacja ma wzbudzić emocje wśród uczestników, dać przedsmak starości, uwrażliwiać na problemy i potrzeby seniorów oraz budzić empatię w kontaktach z nimi. Uczestnicy eksperymentu są zgodni co do użyteczności symulatora starości, twierdząc że każdy człowiek powinien z niego skorzystać. |